مدیریت شهری تهران همزمان با فرارسیدن فصل سرما و به منظور حمایت از اقشار آسیب‌پذیر، طرح «پناه گرم» را در تمامی مناطق ۲۲ گانه پایتخت به اجرا درآورد. این طرح که با هدف ساماندهی و اسکان موقت افراد بی‌سرپناه تدوین شده، تا پایان فصل سرما ادامه خواهد داشت و تلاشی است برای جلوگیری از حوادث ناگوار ناشی از برودت هوا.
طرح پناه گرم؛ پاسخی فراگیر به نیاز بی‌خانمان‌ها در پایتخت
عبدالمجید رحمانی، مدیرعامل سازمان خدمات و مشارکت‌های اجتماعی شهرداری تهران، خبر از آغاز طرح «پناه گرم» از تاریخ ۲۰ آبان‌ماه ۱۴۰۴ داد. وی با اشاره به اینکه ساماندهی آسیب‌های اجتماعی از دغدغه‌های اصلی دوره جدید مدیریت شهری است، تاکید کرد که این طرح همچون سال‌های گذشته با همکاری نهادهای حمایتی از جمله بهزیستی و قرارگاه اجتماعی، با تمام ظرفیت‌های موجود برای افراد بی‌خانمان در نظر گرفته شده است. هدف اصلی این اقدام، حفظ جان افراد بی‌سرپناه و فراهم آوردن سرپناهی موقت برای آنان در شب‌های سرد پاییزی و زمستانی است.
راهبردهای چندگانه برای حمایت از بی‌خانمان‌ها: از مددسرا تا گشت‌های سیار
برای پوشش حداکثری و ارائه خدمات مؤثر به افراد بی‌خانمان، شهرداری تهران رویکردهای متنوعی را در پیش گرفته است. در حال حاضر، ۱۵ مددسرای ثابت در سطح شهر فعال هستند که خدمات اسکان و پذیرایی را ارائه می‌دهند. علاوه بر این، اتوبوس‌های سیار نیز در حدود ۲۰ تا ۲۵ میدان اصلی شهر که به عنوان پاتوق افراد بی‌سرپناه شناخته می‌شوند، مستقر شده‌اند. این اتوبوس‌ها به ویژه برای افرادی طراحی شده‌اند که به دلایل مختلف تمایلی به مراجعه به مددسراهای ثابت ندارند و امکان دسترسی سریع به خدمات گرمایشی و سرپناه موقت را فراهم می‌کنند.
تیم‌های مددکاری به طور فعال در پاتوق‌ها حضور پیدا کرده و با توزیع وسایل گرمایشی، افراد را به استفاده از ظرفیت‌های اسکان تشویق می‌کنند.
گشت‌های "حامی شهر" نیز نقش مهمی در شناسایی و هدایت افراد بی‌سرپناه به مراکز پیش‌بینی‌شده ایفا می‌کنند.
چرا طرح «پناه گرم» حیاتی است؟ ابعاد اجتماعی و انسانی ساماندهی بی‌خانمان‌ها
طرح «پناه گرم» فراتر از یک سرپناه موقت، نمادی از مسئولیت‌پذیری اجتماعی و توجه به کرامت انسانی است. افراد بی‌خانمان در فصل سرما با خطرات جدی نظیر سرمازدگی، سوءتغذیه، بیماری و حتی مرگ مواجه هستند. این طرح با ایجاد فضایی امن و گرم، به طور موقت از جان این افراد محافظت کرده و حداقل امکانات اولیه زندگی را برای آن‌ها فراهم می‌آورد. این اقدامات نه تنها از بروز فجایع انسانی جلوگیری می‌کند، بلکه می‌تواند گام اولیه‌ای برای برقراری ارتباط با این افراد و تلاش برای توانمندسازی و بازگشت آن‌ها به جامعه باشد. توجه به این قشر از جامعه، نشان‌دهنده توسعه‌یافتگی اجتماعی و اخلاقی یک شهر محسوب می‌شود.
چالش‌ها و چشم‌انداز آینده در حمایت از افراد بی‌خانمان
اگرچه طرح «پناه گرم» در کوتاه‌مدت و برای مقابله با بحران سرما بسیار مؤثر است، اما پدیده بی‌خانمانی ریشه‌های عمیق‌تری دارد که نیازمند راهکارهای بلندمدت و جامع‌تر است. عواملی چون فقر، اعتیاد، بیکاری و مشکلات سلامت روان، از جمله دلایل اصلی بی‌سرپناهی هستند. برای حل پایدار این معضل، نیاز به برنامه‌های مستمر توانمندسازی، ایجاد فرصت‌های شغلی، حمایت‌های بهداشتی و روانی و همچنین بسترهای لازم برای بازگشت این افراد به کانون خانواده و جامعه احساس می‌شود. طرح «پناه گرم» یک واکنش اضطراری حیاتی است، اما چشم‌انداز آتی می‌بایست به سمت راه‌حل‌های فراگیر و همیشگی برای ریشه‌کن کردن بی‌خانمانی سوق یابد. شهرداری تهران با همکاری سایر نهادها می‌تواند این طرح فصلی را به یک حرکت دائمی برای حمایت و توانمندسازی افراد بی‌خانمان تبدیل کند.
مطالب مرتبط
- فراجا پرده از زمین‌خواری بزرگ ۳۰ هزار متری با ۱۵۰ شاکی برداشت
- استاندار قم بر حمایت از خانواده زندانیان برای کاهش آسیب‌های اجتماعی تأکید کرد
- ۴۴ درصد پرونده‌های قصور پزشکی در کهگیلویه و بویراحمد به محکومیت انجامید
- استاندار قم بر حمایت از خانواده زندانیان برای کاهش آسیب‌های اجتماعی تأکید کرد
